අදහම දහම ලත් තැන දුබලය අඳය

දුටුවෙමි අසරුවෙක් හිමියනි දෙමුව ඇතී
ඒ අසරුවා ඒ දෙමුවින් අහර කතී
මේ සිහිනයෙන් මගෙ ගත සිත කිලි පොලතී
පවසනු හිමියනේ මට මින් කුමක් වෙතී

මහරජ තුමනි ඔබ ඇයි මේ බිය වන්නේ
මෙකලදි නොමැත මේ කිසිවක් ඵල දෙන්නේ
මතු දින දිනෙන් දින අදහම රජවන්නේ
එකලයි මෙහෙම නොපතන දේ සිදුවන්නේ

අදහම දහම ලත් තැන දුබලය අඳය
කළ යුතු නොකළ යුතු දෑ ගැන නොසිතතිය
යුක්තිය අයුක්තියකට හැම පෙරලතිය
සුදනන් වුවද දුදනන් මෙන් පිරිහෙතිය

ධනයට නිලය බලයද හැම යටවෙනවා
ඛාමුක කතුන් ලෝකයෙ නිති රජ වෙනවා
ඒ හා ගැටෙන්නට පිරිමින් සැරසෙනවා
අවසන සැවොම පිරහී ලොව වැනසෙනවා

අදමිටු දුදන හැමටම හිස නමනු ඇත
දුදනන් දුසිරිතෙන් කාලය ගෙවනු ඇත
දුසිලූන් විසින් කරනා ලද සියලූ කැත
වැඩ වල ඵලය වැටුනේ සිල් වතුන් මත

රූ සිරි වරුණ හමුවේ නෙත වසාගෙන
මල දුටු බඹරු මෙන් නෙත් යුග වසාගෙන
රොන් බී මත්ව මුකුලිත මල බදාගෙන
මිය යයි සැවොම අත් තටු හැම කඩාගෙන

මත්දිය බිබී හැම තැන හැම පිරිහෙන්නේ
නිවැරදි සිතුම් පැතුමන් නැහැ එළඹෙන්නේ
අම්මද අප්ප දරුවන් නැහැ හදුනන්නේ
ඇයි මිනිසුනේ මේ කිසිවක් නොපෙනෙන්නේ

උමතුව සිටින විට කිසිවක් නැහැ දන්නේ
උස්සන් ගියත් කලමුත් නැහැ වැටහෙන්නේ
සිහලූනි උඹල ඇයි මේ ගැන නොසිතන්නේ
දැන්වත් අවදි වී ඇස් ඇර බලපන්නේ

ආගම දහම කෝ උඹලා කරන ගරූ
පිංකම් කොහෙද උඹලා හදවතින් පිරූ
අම්මද අප්ප දරුවන් විලසින්ම මරූ
විමසන් සැවොම නවතී අප සමග මරූ

ඉපදුනි මනුව පෙර පිංඵල ඇති හින්දා
බුදුහිමි පිදුවේ අදමිටුකම් නැති හින්දා
මෙකලදි එහැම නොසිතා හැසිරෙන හින්දා
විදවති දුකද මේ ලොව හැම නව නින්දා

එම් සෝමානන්ද හිමි